قرار گرفتن ایمپلنت در بهترین زاویه نسبت به روکش دندانی،موثرترین عامل در پخش صحیح نیروهای وارده و طول عمر بالای ایمپلنت می باشد. در روش دیجیتال، دقیقترین زاویه تضمین می شود.
در صورت برخورد یا حتی نزدیکی بیش از حد به این اعصاب، عوارض جبران ناپذیری برای بیمار بوجود خواهد آمد.
قرار گرفتن ایمپلنت در بهترین مکان از نظر تراکم استخوان،عامل مهم دیگر در طول عمر ایمپلنت می باشد. در طراحی بروش دیجیتال، تراکم استخوان بصورت دقیق قابل بررسی و اندازه گیری است.
در صورت وجود بافت نرم مناسب، احتیاجی به برش و بخیه لثه نخواهد بود. در نتیجه خونریزی بسیار اندک در زمان جراحی و درد و تورم کمتر پس از جراحی، باعث بهبودی سریعتر و احساس خوب بیمار از درمان خواهد شد.
با کمک راهنمای جراحی (سرجیکال گاید)، ایمپلنت در بهترین مکان از نظر زاویه، عمق، تراکم استخوان قرار میگیرد و با رعایت فواصل مطمئن تا مجاورات آناتومیک نظیر اعصاب، سینوس، ریشه دندانهای مجاور، کانال های عروقی سلامت بیمار بیش از پیش تامین میشود و طول عمر درمان ایمپلنت سالها بیشتر از یک درمان با کیفیت متوسط خواهد بود.